Czasem miewam ochotę na jakiś romans. Taki żywy i chwytający za serce. Taki, który sama przeżyję, ale nie poniosę żadnych konsekwencji. Ty też? Jeśli tak, to specjalnie dla ciebie przygotowałam pierwszą część, w której znajdziesz 32 najpiękniejsze książki o miłości. Kilka z pewnością znasz, może wszystkie? W każdym razie warto albo się z nimi zapoznać, albo je chociaż przypomnieć. Dlaczego? Bo skutecznie podnoszą poprzeczkę. To przez nie nie mogę patrzeć się na powieści Michalak, Mroza czy Bondy [zresztą tyle ich jest, że traktuję je jak masowe produkty, taki McDonald dla duszy, spoko, spoko, ale nie za często]. To przez nie czasami nie ma wpisów, bo przeżywam te historie niemalże jak swoje własne i potrzebują kilku dni na otrząśnięcie, żeby nie pisać stylem mistrzów i trochę o nim zapomnieć. To one tkwią w mojej głowie i to przez nie nocami świeci u mnie telewizor, bo po przeczytaniu koniecznie muszę zerknąć na ekranizację. Zapraszam na 32 najpiękniejsze książki o miłości Ale zanim zaczniemy, chcę cię uprzedzić, że każdy link prowadzi do lub taniej książki i jeśli zdecydujesz się na kupno jakiejś pozycji z mojego linku, ja dostanę prowizję, którą wykorzystam na rozwijanie bloga. Co nie zmienia faktu, że większość książek szczęśliwie możesz znaleźć używane w antykwariatach czy na aukcjach, wypożyczyć w bibliotece lub odsłuchać w Storytel czy Audiotece [tu znajdziesz tekst, w którym wyjaśniam, na czym polegają te serwisy z audiobookami i jakie są w nich ceny, nie publikowałam go na FP, bo powstał specjalnie w celu podlinkowania go w tym tekście, gdyż uważam, że audiobooki są odkryciem naszego wieku i dzięki nim, możemy "czytać" książki nawet podczas zmywania naczyń :)] 1. Anna Karenina, Lew Tołstoj najpiękniejsze książki o miłości Czy ktoś nie zna tej książki? Ja na przykład wiele lat znałam, ale nigdy nie doczytałam do końca. Kilka lat temu zrobiłam pierwsze podejście i byłam zdumiona, jak bardzo mnie ta historia wciągnęła. No ale - byłam już starsza, mądrzejsza i bardziej doświadczona. Książka doczekała się kilku ekranizacji, ma moje nieszczęście jedno z Keirą Knightley. Nie wiem, jak ty, ale ja uwielbiam porównywać do siebie różne ekranizacje ulubionej powieści i właśnie przez jedną z tych ekranizacji znielubiłam Keirę, jeden wyraz twarzy Knightley, choć w Piratach była idealna. Ale o tym za chwilę. Książkę znajdziecie na ceneo tutaj. Cytaty: Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób. Może dlatego wydaję ci się szczęśliwy, ponieważ cieszę się tym, co mam, a nie tęsknię za tym, czego nie mam. 2. Duma i uprzedzenie, Jane Austen najpiękniejsze książki o miłości Ciężko mi uwierzyć, że ktokolwiek, kto lubi historie o miłości, nie zna "Dumy i uprzedzenia", ale nie mogę sobie darować polecenia tym wszystkim, którzy nie znają, przede wszystkim bloga poświęconego autorce, a po drugie wszystkich ekranizacji jej powieści. Jedną zobaczycie tutaj: To ekranizacja z roku 1995, która całkowicie zepsuła mi późniejszą wersję, z Keirą właśnie. Być może dlatego, że ta późniejsza to film i trwa krócej, ciężej więc wyrazić wszystkie te szczegóły, jakie znajdziemy w wersji z 95 roku, która jest miniserialem, więc trwa trzy razy dłużej. Ale ta moja niechęć do Keiry to wiesz, tylko tak dla zasady, bo co ona winna, że reżyser sobie tak film ułożył i takie miał wyobrażenie. Swoją drogą, jeśli wyobrażałam sobie kiedykolwiek Jane, to bardziej jako Rosamund Pike niż Susannah Harker. A wracając do Lizzy i jej aktorskich przedstawień - w całości zgadzam się ze Zwierzem Popkulturalnym i jej zdaniem o tym, co sprawia, że wersja z 95 roku jest bardziej lubiana. [Zwierz przypomniał mi, że słynna scena wyjścia pana Darcy'ego z jeziora, którą wspomina Bridget Jones, to właśnie scena z tej starszej adaptacji i choćby dla niej warto obejrzeć miniserial]. Ale wracając do książki, bo ja o serialu. Nawetdrugi czy trzeci raz warto przeczytać sobie na plaży czy w hamaku 🙂 A potem obejrzeć którąś z ekranizacji. Cytaty: Każdy, czy to dżentelmen, czy dama, kto nie znajduje przyjemności w dobrej powieści, musi być nie do wytrzymania głupi. Jest prawdą powszechnie znaną, że samotnemu a bogatemu mężczyźnie brak do szczęścia tylko żony. A korzystając z mojej fascynacji Jane Austen, od razu polecę kolejne jej książki, jeśli do tej pory się z nimi nie spotkałaś 3. Emma 4. Perswazje 5. Rozważna i romantyczna 6. Opactwo Northanger Wszystkie dzieła zebrane Jane Austen kupicie tutaj. Każda książka doczekała się po kilka adaptacji i swego czasu, konkretnie w pierwszej ciąży, obejrzałam każdą z nich i zagłębiałam się w różnicach między nimi i całym światem Jane Austen. Myślę, że jej twórczość, jak się pośpieszysz, spokojnie zajmie ci całe wakacje. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. A jeśli znasz już Jane, to jedziemy z koksem i kolejnymi propozycjami najpiękniejszych książek o miłości. Oglądałaś "Szkołę uwodzenia"? Na pewno kiedyś spotkałaś się z tym tytułem. Wiem, że nie każdy wie, że to właśnie na "Niebezpiecznych związkach" opiera się ta książka i tak jak w liceum, kierowana fascynacją filmem, starałam się przebrnąć przez tę pozycję, tak już dużo później przeczytałam z przyjemnością, irytując się, że "Szkoła..." była jedynie luźnym nawiązaniem i w książce dzieje się o wiele więcej. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. 8. Kochanica Francuza, John Fowles Wiktoriańska książka napisana przez współczesnego pisarza [swoją drogą polecam też "Maga" tego autora]. I tę książkę przeczytałam jeszcze w liceum, choć dopiero na studiach doceniłam wszystkie smaczki literackie, doceniłam jej wierne opisanie epoki, wszystkie dygresje i zagrania narratorskie. Ale nawet jeśli nie zrobi to na tobie wrażenia, warto przeczytać, bo historia jest piękna [i niekoniecznie oczywista], a przynajmniej zerknąć na ekranizację z Meryl Streep. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Wielkim bowiem nieszczęściem naszego stulecia jest pono brak czasu; to właśnie nasze poczucie jego braku(..) sprawia, że poświęcamy tak znaczną część pomysłowości (..) na znalezienie szybszych sposobów robienia różnych rzeczy(..)Dla Karola jednak i dla wszystkich prawie jego współczesnych (..), tempo egzystencji określało się niezmiennie terminem adagio. Problem nie polegał na tym , aby zmieścić wszystko , co chciałoby się zrobić, lecz na tym , jak rozciągnąć to, co się ma do zrobienia, aby jakoś pokryć rozległe połacie wolnego czasu. (...) a dziewczyna, która czuje się potrzebna, jest już w połowie zakochana. 9. Przeminęło z wiatrem, Margaret Mitchell Na stronie Lubimy czytać jest jedna z lepszych opinii o "Przeminęło...": Czytanie "Przeminęło z wiatrem" jest dołujące, bo doprowadza do kilku smutnych wniosków. Nie ma już takich mężczyzn. Nie ma już takiej miłości. I co najgorsze - nie ma już nawet takich książek. [źródło]" Jeśli wolisz współczesny język, zapewne tłumaczenie Celiny Wieniewskiej nie przypadnie ci do gustu 🙂 KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Szczerze mówiąc moja droga, nic mnie to nie obchodzi. (...) pomyślał, że jednak nigdy nie spotkał się z takim męstwem jak odwaga Scarlett O'Hara, która na podbój świata szła w aksamitnych portierach swojej matki i piórach, wyrwanych z koguciego ogona. 10. Ptaki ciernistych krzewów, Colleen McCllough Jedna z pierwszych książek, po których przeczytaniu, westchnęłam: To było piękne. I do dziś mam sentyment do tej książki i do każdej jej ekranizacji. I wcale nie chodzi o to, że główna bohaterka zakochana jest w ambitnym księdzu, bo równie dobrze można akcję przenieść sto lat wcześniej i taki sam dramatyzm byłby w miłości bogatej panny i wieśniaka. Ale "Ptaki..." to przede wszystkim historia rodziny w dzikiej Australii i cała masa barwnych i różnorodnych postaci, które sprawiają, że cała historia jest tak niesamowicie soczyście utkana, że czyta się ją jednym tchem. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Pewna legenda opowiada o ptaku, który śpiewa jedynie raz w życiu, piękniej niż jakiekolwiek stworzenie na Ziemi. Z chwilą, gdy opuści rodzinne gniazdo, zaczyna szukać ciernistego drzewa i nie spocznie, dopóki go nie znajdzie. A wtedy, wyśpiewując pośród okrutnych gałęzi, nadziewa się na najdłuższy, najostrzejszy cierń. Konając wznosi się ponad swój ból, żeby prześcignąć w radosnym trelu słowika i skowrona. Jedną najświetniejszą pieśnią za cenę życia. Cały świat zamiera, aby go wysłuchać, uśmiecha się nawet Bóg w Niebie. Bo to, co najlepsze, trzeba okupić ogromnym cierpieniem... Przynajmniej tak głosi legenda. W środku tego głupiego ciała wciąż jestem młoda, wciąż czuję, pragnę, marzę, wciąż się niecierpliwię i gorączkuję z powodu ograniczeń, jakie narzuca mi to moje ciało. Starość to najokrutniejsza zemsta, którą ten mściwy Bóg na nas zsyła. Czemu nie sprawi, żeby starzał się w nas także duch? 11. Wiek niewinności, Edith Wharton Mówią, że książka jest "przegadana", ale ostatnio słuchałam jej podczas podlewania i pod koniec lało się z węża i ze mnie jednocześnie. A sporo książek przeczytałam, ciężko sprawić, żebym przeciekła. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: I raz jeszcze owładnęła nim myśl, że małżeństwo nie jest bezpieczną przystanią, jak nauczono go wierzyć, lecz podróżowaniem po bezkresnych morzach. Jesteśmy blisko siebie tylko wtedy, kiedy przebywamy z dala jedno od drugiego. Prawdziwa samotność to właśnie życie wśród wszystkich tych uprzejmych ludzi, którzy tylko udają, że ich interesują odpowiedzi na zadawane pytania! 12. Wielki Gatsby, F. Scott Fitzgerald Jeśli poproszę, żebyś nie szukała informacji o tej książce w Wikipedii, to pewnie to zrobisz, ale jeśli już musisz, nie zrażaj się zarysem fabuły 🙂 W książce jest to wszystko bardziej oczywiste, ale najważniejsze w niej jest... poczucie smutku. Bo nie będzie w niej szczęśliwej miłości, ale przejmującą i bulwersującą znajdziesz na pewno. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: To dobrze - powiedziałam - cieszę się, że to dziewczynka. I mam nadzieję, że będzie głupia - to najlepsza rzecz dla kobiety na tym świecie, być pięknym głuptaskiem. Bardzo przykro jest spojrzeć nagle cudzymi oczami na to, do czego już zdążyliśmy się przystosować. Wyobraźni miał tyle, że nie potrafił nawet podtrzymać rozmowy 13. Wichrowe wzgórza, Emily Brontë Kiedyś byłam tak bardzo zafascynowana tą powieścią, że nawet piosenka Kate Bush nawiązująca do bohaterów mnie nie zrażała i wyłam ją w pokoiku na poddaszu, ku zgrozie rodziców i siostry [bo bliżej ten mój śpiew wycie wilka przypominał]. Ekranizacje książki podobały mi się średnio, ale miłość Heathcliffa i Kathy porusza mnie do dziś. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Dobre serce upiększy twoją twarz, mój chłopcze, nawet jeśli będziesz całkiem czarny. A złość oszpeca i zohydza najpiękniejsze oblicza. Rozsądny człowiek powinien poprzestać na towarzystwie swej własnej osoby. 14. Dziwne losy Jane Eyre, Charlotte Brontë Istnieją badacze, którzy sugerują, że to właśnie Charlotte, która po ogromnym sukcesie, jakim były "Dziwne losy..." postanowiła zadbać o losy swoich sióstr napisała "Wichrowe Wzgórza" przypisując ich autorstwo siostrze oraz "Lokatorkę Wildfell Hall" czy "Agnes Grey" [w ogóle wszystkie książki sióstr Brontë polecam, bo każda jest ciekawa]. Nigdy nie dowiemy się, jak było naprawdę i w sumie teraz to ma już niewielkie znaczenie. W każdym razie "Dziwne losy" po raz pierwszy obejrzałam w liceum. Tak, obejrzałam, bo puściła nam je anglistka na zajęciach. Dopiero potem poszukałam książki i z czystym sumieniem mogę przyznać, że gdybym miała więcej czasu, poszłabym jeszcze na anglistykę, głównie po to, by badać angielskie powieści z XIX wieku, tak wsiąkłam. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Daleko lepiej jest cierpliwie znosić ból, którego nikt nie odczuwa prócz ciebie, niż popełnić czyn nierozważny, którego złe następstwa rozciągnęłyby się na wszystkich twoich bliskich. Nie było na świecie głupszej istoty od Jane Eyre; nie było na świecie niedorzeczniejszej idiotki, karmiącej się słodkimi kłamstwami, połykającej truciznę, jak gdyby to był nektar. Nie było na świecie głupszej istoty od Jane Eyre; nie było na świecie niedorzeczniejszej idiotki, karmiącej się słodkimi kłamstwami, połykającej truciznę, jak gdyby to był nektar. 15. Okruchy dnia, Kazuo Ishiguro Dorris Lessing powiedziała o tej książce, że jest najsmutniejszą, jaką czytała i to chyba najlepsze określenie tej pozycji. Idealna na maltretowanie w sobie poczucia melancholii, ale jednocześnie ma się lekką satysfakcję po skończeniu lektury. Aktualnie słucham jej na Audiotece po raz drugi i wciąż jestem pod wrażeniem, jak sprawnie, oszczędnie i miękko można pisać i tak wiele w niewielu słowach wyrazić, że nie dziwię się za co przyznano Nagrodę Nobla właśnie tej pozycji. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Nie jest ważne ile ktoś ma lat, liczy się to czego doświadczył. Można dożyć setki i nie doświadczyć niczego. I to właśnie ta chwila, jestem teraz o tym przeświadczony, tak utkwiła mi w pamięci - ta chwila: z tacą w rękach stoję w mroku korytarza, a w mojej duszy narasta przeświadczenie, że o parę kroków ode mnie, po drugiej stronie drzwi, właśnie w tej chwili panna Kenton płacze. ...nigdy nie wolno iść ślepo za tłumem,tylko trzeba się dobrze przyjrzeć, w jakim kierunku cię pchają. 16. Co się wydarzyło w Madison County, Robert James Waller Historia czterodniowego romansu, opisana tak oszczędnie i prosto, że ściska serce, kiedy się to czyta. Zerknij w cytaty niżej - tam znajduje się odpowiedź, czym ta powieść jest - analizą tak zwanych motylków w brzuchu, tego pierwszego braku oddechu, gdy spotykasz swoją drugą połówkę, ale ukazana bez zbędnych ochów i achów, za to sprawnie i konkretnie. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Analiza wszystko niszczy. Są sprawy magiczne z natury , które muszą pozostać nienaruszone. Jeśli podzieli się je na części, znikną. W coraz bardziej brutalnym świecie możemy egzystować tylko budując własny pancerz, pod którym skrywamy wrażliwość. W jakiś sposób kobiety chcą, by mężczyzna był jednocześnie poetą i agresywnym kochankiem. 17. Angielski pacjent, Michael Ondaatje Nie wierzę, że nie oglądałaś ekranizacji z Juliette Binoche, ale książkę też przeczytaj. Myślę, że nawet lepiej, kiedy zrobisz to po obejrzeniu ekranizacji. Ekranizacja wydobyła główną oś książki, ale sama książka zawiera w sobie o wiele więcej i warto ją przeczytać. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Powinnaś się wystrzegać smutku. Smutek graniczy z nienawiścią. Pozwól to sobie powiedzieć. Przekonałem się o tym. Jeśli przejmiesz się czyjąś rozpaczą - myśląc, że tego kogoś od niej uwolnisz, jeśli będziesz ją z nim dzieliła - wypełnisz się nią sama. Odpoczywać to znaczy przyjmować wszystkie elementy rzeczywistości bez ich osądzania. 18. Śniadanie u Tiffany'ego, Truman Capote To jedna z niewielu książek, z których ekranizacja wydobywa więcej głębi niż tekst, ale i tak ja czytałam z ciekawością. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Ja się nie przyzwyczajam. Nigdy i do niczego. Kiedy się przyzwyczajasz, to jakbyś umierał. Ale nie można oddawać serca dzikim stworzeniom: im bardziej się je kocha, tym silniejsze się stają. Mają siłę, żeby uciec do lasu. Albo polecieć na drzewo. A wreszcie wzlatują pod niebo. I tak to się kończy, panie Bell. Jeżeli pokocha pan dzikie stworzenie, już zawsze będzie się pan wpatrywał w niebo. Człowiek powinien móc się żenić z mężczyznami albo z kobietami, albo - słuchaj, gdybyś przyszedł do mnie i powiedział, że miałbyś ochotę pobrać się z koniem wyścigowym, to też bym uszanowała twoje uczucia. Nie; mówię serio. Wszelka miłość powinna być dozwolona. 19. Kolor purpury, Alice Walker Nie wiem, dlaczego, czytałam tę książkę jako nastolatka. Byłam za młoda i za głupia, żeby w pełni zrozumieć te niewinne i dziecięce listy do Boga pisane przez kobietę, która była poniewierana, gwałcona i bita, a w każdym liście biła po oczach jej dobroć i niesamowita mądrość człowieka prostego i cieszącego się życiem. Niesamowita jest ekranizacja z Whoopi Goldberg. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Próbuję wmówić swojemu sercu że ma nie chcieć tego czego mieć nie może. ...ja tam nie gdzie mi każą, ale chociaż żyję. ...każden jeden człowiek od czegoś musi zacząć jak chce się poprawić a najlepiej od samego siebie bo to najbardziej po drodze. 20. Lolita, Vladimir Nabokov Jeśli oglądałaś film, to zapomnij o nim i po prostu przeczytaj. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Lolito, światłości mojego życia, ogniu moich lędźwi. Grzechu mój, moja duszo. Lo-li-to: koniuszek języka robi trzy kroki po podniebieniu, przy trzecim stuka w zęby. Lo. Li. To. Na imię miała Lo, po prostu Lo, z samego rana, i metr czterdzieści siedem w jednej skarpetce. W spodniach była Lolą. W szkole – Dolly. W rubrykach – Dolores. Lecz w moich ramionach zawsze była Lolitą Wiesz, w umieraniu najstraszniejsze wydaje mi się to, że człowiek jest zdany tylko na siebie. Była to miłość od pierwszego wejrzenia, od ostatniego wejrzenia, od każdego, wszelkiego wejrzenia. 21. Jeździec miedziany, Paullina Simons Muszę powiedzieć, że gdyby ta książka, pierwsza część trylogii nie znalazłaby się w tym zestawieniu, część czytelniczek by się na mnie obraziło. Ale muszę przyznać, że czytałam z przyjemnością. Jakkolwiek "przyjemnością" można nazwać to, co się działo podczas II wojny światowej w Rosji. I wiem, że jest tam kilka błędów i historia jest trochę szyta i trąci tanim romansem, niemniej nie przeszkadza to setkom tysięcy czytelnikom na całym świecie, bo to przecież światowy bestseller. Książkę kupisz tutaj. Od razu polecam kolejne części trylogii: KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Kolejne części trylogii tutaj: 22. "Tatiana i Aleksander" 23. "Ogród letni". 24. "Dzieci wolności" [o rodzicach Aleksandra] Cytaty: Cztery etapy smutku. Pierwszy to szok. Potem przyszło zaprzeczenie. To trwało aż do dzisiejszego ranka. Dziś ruszamy do następnego etapu. Gniew. Kiedy nadejdzie pogodzenie się? Więcej fajnych nie ma 😀 25. Raz w roku w Skiroławkach, Zbigniew Nienacki Moja koleżanka nazwała tę książkę opisem wiejskiej patologii, ale! Takich patologii już nie ma! Nie ma kłobuków, utopców, nie ma grupowego seksu w stodole, ta książka to taki folklor, którego już nie znajdziemy i to napisany przez autora "Pana Samochodzika" 😀 KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. [Ceny tej książki bywają zawrotne, więc lepiej szukaj jej w bibliotekach] Cytaty: Każdy naród posiada swoje skarby. Takim skarbem jest pamięć o własnej historii, bezcenne obrazy, meble, stare monety, sztandary z dawnych pól bitewnych. Jest nim także literatura. I ta wielka, i ta prosta, naiwna, serdeczna. To jest także skarb, który należy ratować i nadać mu blask. Prawdziwe arcydzieła literackie mają tę właściwość, że można je wałkować bez przerwy. Sztuka rządzenia ludźmi jest umiejętnością mówienia kłamstw przy pomocy prawdy. 26. Znachor, Tadeusz Dołęga-Mostowicz Ekranizację Znachora zawsze oglądał mój ojciec, a ja nie wiedziałam, co podoba mu się w tej nalanej, brodatej twarzy aktora. Dopiero po przeczytaniu książki zrozumiałam, o co chodzi i myślę, że ciężko rozmawiać o miłości i o książkach o miłości, a już w ogóle o literaturze polskiej bez znajomości tej książki. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: [...] szczęście póty trwa, póki je człowiek ocenia należycie. A dla człowieka wartość ma tylko to, co ciężko się zdobyło. To jest kobieta bardzo wyrobiona towarzysko. Świetnie umie mówić o niczym. Nalej mi jeszcze i oddal się, gdyż twoja doczesność przesłania mi perspektywy wieczności. 27. Krystyna córka Lavransa, Sigrid Undset. Uwielbiam tę książkę, nie za wątek romansowy, ale za szczegóły, ubioru, życia, zwyczajów średniowiecznej Skandynawii [za co autorka w ogóle otrzymała Nobla]. Sama książka trafiła do mnie... ze śmietnika. Moja mama wiele razy zżymała się, że dziadek przywozi nam książki, które ktoś wyrzucił, ale to były czasy komuny i w życiu nie kupiłabym ani nie znalazła tylu książek, ile przywoził mi dziadek, w tym prawdziwych białych kruków, z tego, co się orientuję. W każdym razie polecam "Krystynę..." każdemu, kto lubuje się w skandynawskich sagach. KSIĄŻKI ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Dobre dni są dla rozumnych, lecz najlepsze dla tych, którzy ośmielają się być nierozsądni. Szczęście w życiu nie polega na tym, żeby być kochanym. Największym szczęściem jest kochać. Uczeni twierdzą, że sen trwa najwyżej trzy minuty. Ale twierdzą również, że czas nie istnieje. 28. Doktor Żywago, Borys Pasternak To nie jest łatwa książka [o wiele prościej jest ją czytać po obejrzeniu filmu]. Nie jest też krótka [prawie 600 stron]. Ale zdecydowanie nigdy już nikt tak pięknie nie opisze kochania i wolności. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: To dobrze, kiedy człowiek zawodzi nasze oczekiwania, kiedy nie odpowiada z góry powziętym wyobrażeniom. Typowość to koniec człowieka, to wyrok na niego. Jeżeli nie da się go podciągnąć pod żaden wzorzec, jeżeli nie jest typowy, to znaczy, że spełnia co najmniej połowę wymagań, jakie się stawia człowiekowi. Jest panem samego siebie, zdobył już szczyptę nieśmiertelności Skorośmy nawarzyli piwa, to musimy je wypić. Skorośmy sami wleźli w wodę, to nie krzyczmy, że toniemy. Kochali się nie dlatego, że to było nieuniknione, nie był to "pożar zmysłów", jak się to fałszywie określa. Kochali się dlatego, że tak chciało wszystko dokoła: ziemia pod ich nogami, niebo nad głowami, obłoki i drzewa. 29. Jednoroczna wdowa, John Irving Ja nie wiem, co ten Irving. Najpierw w "Świecie według Garpa" zabija jedno dziecko, a drugiemu wykuwa oko, a potem w "Jednorocznej wdowie" zabija bliźniaków i z całym szacunkiem do pisarza, ja muszę go sobie dawkować. Ale za o pisze tak, że czujesz ból, czujesz namiętność, doświadczasz wręcz tego, co się dzieje na kartach książki niemal sensualnie. Pierwsze rozdziały "Jednorocznej..." byłam w żałobie razem z matką Ruth, jednocześnie współodczuwając ból odrzucenia i opuszczenia przez matkę, jaki czuła mała dziewczynka. Powieść zekranizowano w filmie pod tytułem "Drzwi w podłodze". KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Korzystaj z każdej okazji, jaka ci się trafi na tym świecie, choćby miało ich być chwilami za wiele, bo pewnego dnia okazje się kończą, wiesz? Jeśli ktoś, kogo kochasz, umiera i to niespodziewanie, nie odczuwasz straty natychmiast. Tracisz tego kogoś kawałek po kawałku przez długi czas - w miarę jak przestaje do niego przychodzić poczta, jak wietrzeje zapach jego perfum na poduszce oraz ubrań w szafie i szufladzie. Stopniowo gromadzisz fragmenty, które odeszły. Właśnie wtedy nadchodzi ten dzień - ten dzień, gdy brakuje ci szczególnie jednej konkretnej cząstki i przytłacza cię uczucie, że ta osoba odeszła na zawsze, a potem nadchodzi inny dzień i odczuwasz szczególny brak czego innego. 30. Lawrence "Kochanek Lady Chatterley", D. H. Lawrence W latach 20. XX wieku romans arystokratki z leśniczym wywołał skandal w Anglii i wielką krytykę, a przez wiele lat książka była wręcz zakazana. Tak naprawdę peany na cześć penisa nie są głównym tematem powieści, ale niewątpliwie robią wrażenie i mogą zniechęcać. No cóż. Każda epoka ma swój erotyzm 🙂 KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Dzisiaj nikt nikogo nie kocha. Wszyscy jesteśmy zbyt zakochani, żeby mieć czas na miłość. Od niczego nie da się na tym świecie uciec. Jedynym wyjściem jest wziąć się za bary z przeciwnościami, niezależnie od tego czym są, i mieć to za sobą. 31. Wybór Zofii, William Styron Polski akcent, bo główna bohaterka jest Polką, która niedawno przeżyła obóz w Oświęcimiu [w ekranizacji gra ją niezrównana Meryl Streep]. Jeśli lubisz czuć się przez moment totalnie rozbita psychicznie, to książka dla ciebie. Ona zostawia ślad. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: [...]wołanie z bezpiecznego brzegu: "głowa do góry!" do kogoś, kto właśnie tonie, zakrawa nieomal na kpinę. Fiasko zaś spowodowane było nie tylko ponurymi szyderstwami, jakimi mnie raczyła, kiedy dymałem pracowicie w jej sterane lędźwia ("wolniej niż żółw z przetrąconymi kulasami"). 32. Dama kameliowa, Aleksander Dumas najpiękniejsze książki o miłości najpiękniejsze książki o miłości najpiękniejsze książki o miłości Tę książkę przeczytałam w liceum [jest dość łatwa w odbiorze] i szczerze płakałam. Zabieram się do niej kolejny raz, bo historia Armanda, który zakochuje się w kurtyzanie z wzajemnością, ale zostają rozdzieleni porywa za serce. KSIĄŻKĘ ZNAJDZIESZ TUTAJ. Cytaty: Kobiety nie mają litości nad mężczyznami, których nie kochają. Kojarzono zawsze wieś z miłością. I słusznie, gdyż nie ma piękniejszego tła dla kobiety kochanej aniżeli błękitne niebo, kwiaty, samotność wśród pól i lasów. Prawdziwa miłość czyni zawsze lepszym. To dopiero pierwsza część zestawienia, kolejna już wkrótce, jeśli masz swoje ulubione i najpiękniejsze historie o miłości, proszę, napisz mi, a wezmę je pod uwagę. Nawet Michalakową przełknę 😀 Udostępnij wpis➡A dla wiejskich [choć nie tylko] matek została też stworzona grupa, na którą serdecznie cię zapraszam TUTAJ➡Możesz też udostępnić wpis i skomentować go na Facebooku Jestem o tym, jak uciec z miasta i wychowywać dzieci na wsi, z dala od sklepów, ale bliżej historię znajdziesz TutajAle ona wciąż się pisze, więc zostań ze mną w kontakcie:
Przypadkowe spotkanie sprawi, że bolesne wspomnienia wrócą, a tych dwoje będzie musiało poradzić sobie z nową rzeczywistością. Co przyniesie im los? "Jeśli tylko chcesz" to książka idealna na samotny wieczór, lekki letni dzień czy jesienne popołudnie spędzone pod kocem. Podsumowałabym ją jako "prostą, łatwą i przyjemną ”Zbrodnia i kara” Dostojewski ukazuje, jak wielką rolę może odegrać miłość w życiu zbrodniarza. Raskolnikow przyznaje się Soni do popełnionej zbrodni, pragnąc odpokutować za winy i zacząć nowe życie. Sonia jest mu niezwykle oddana i cierpliwa, dlatego Rodion nie pozostaje obojętny na jej uczucie. ”Trylogia” - H. Sienkiewicz w każdej z powieści umieścił wątek miłosny, pomiędzy rycerzem, a szlachcianką. W „Ogniem i mieczem” Jan Skrzetuski pojął pannę Helenę Kurcewiczównę, w „Potopie” parą zakochanych są Andrzej Kmicic i Oleńka Billewiczówna, zaś w „Panu Wołodyjowskim” - Michał Wołodyjowski i „Hajduczek” – Barbara Jeziorkowska. Ostatni ze związków skończył się tragicznie, ponieważ pan Michał wysadził Kamieniec w powietrze, poświęcając swoje życie. ”Ludzie bezdomni” - S. Żeromski przedstawia problem doktora Judyma, który świadomie rezygnuje z miłości, mimo iż kreśli przed ukochaną – Joanną Podborską świetny obraz małżeńskiego życia, które mogliby razem stworzyć. Boi się ”obrośnięcia pierzem”. Uważa, że nie może sam być szczęśliwy, gdy dookoła widać ludzką nędzę, egoizm i obojętność. ”Mistrz i Małgorzata” - M. Bułhakow przedstawia narodziny i rozwój uczucia mistrza i Małgorzaty. Ich miłość wyrasta ponad konwencje, ponad rzeczywistość i realia istnienia, bowiem posiada siłę ocalającą wartości, mogącą przeciwstawić się złu i śmierci. Nie ma jednak miejsca na ich uczucie w socjalistycznych realiach Moskwy lat 20. XX wieku. Muszą oboje umrzeć, by wreszcie być razem. Umożliwia im to Szatan – Woland. ”Dżuma” - A. Camus ukazuje miasto Oran, w którym miłość zamiera. Epidemia czyni spustoszenie nie tylko na ulicach, ale i w sercach ludzi. Wszelkie pozytywne uczucia zastępuje „ślepy upór”. W czasach totalnego zagrożenia miłość staje się bezużyteczna, nie potrafi ochronić przed zarazą: ”Dżuma odebrała wszystkim siłę miłości, a nawet przyjaźni, trzeba to powiedzieć. Miłość bowiem żąda odrobiny przyszłości, a myśmy mieli tylko chwilę.” ”Anna Karenina” - Lew Tołstoj ukazuje destrukcyjną miłość Anny do Aleksego Wrońskiego. Zakochana opuszcza męża by połączyć się z ukochanym. Ich miłość nie jest jednak spełniona. Na drodze do szczęścia stają matczyne uczucia Kareniny do syna, wyrzuty sumienia spowodowane zdradą i chorobliwa zazdrość o kochanka. Tragiczną miłość kończy samobójstwo Anny, która rzuca się pod pociąg. strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij powieść o Myszkinie. ★★★. ? Marka telefonów. Lista rozwiązań dla określenia powieść o miłości z krzyżówki. fot. Fotolia Jasne, to pa, do jutra – powiedziałem do słuchawki na zakończenie rozmowy trwającej już ponad dwie godziny. – Do jutra, Rafałku – odparła słodkim głosem Patrycja. – Tu, gdzie zwykle – dodała. Ktoś mógłby pomyśleć, że mówimy o spotkaniu. I to w miejscu dobrze nam obojgu znanym. Ale tak nie było. My tylko umawialiśmy się na… kolejny telefon. I tak to wszystko wyglądało już od kilku miesięcy. Wtedy zadzwoniłem do Patrycji po raz pierwszy od czterech lat. Udawałem, że chcę się tylko dowiedzieć, co tam u niej słychać, choć tak naprawdę liczyłem na odnowienie ją niedługo przed maturą. Oboje byliśmy wtedy w związkach, ale od razu między nami zaiskrzyło. Już po miesiącu rozstaliśmy się z partnerami. Jednak parą nie staliśmy się zbyt szybko. Bo z jednej strony coś nas do siebie ciągnęło, lecz z drugiej – coś nam przeszkadzało. Jakbyśmy się bali, że to będzie dla nas niebezpieczny związek. W końcu jednak, po roku wzajemnego obwąchiwania się, zostaliśmy parą. I o ile wcześniej nasze relacje rozwijały się bardzo powoli, to teraz wszystko potoczyło się w błyskawicznym tempie. Zaczął się okres wzajemnej fascynacji, wielu intensywnych emocji. Czuliśmy, że bez siebie wprost nie możemy istnieć. I wtedy…rozstaliśmy się. Bez żadnej kłótni. Po prostu pewnego dnia nie umówiliśmy się na kolejne spotkanie. A potem żadne z nas nie zadzwoniło przez tydzień, czekając na ruch drugiej strony. Ja nawet w pewnej chwili chciałem to zrobić… Jednak miałem wtedy naście lat, pstro w głowie – i zwyczajnie obraziłem się na Patrycję, że tak łatwo odpuściła sobie nasz związek. Więc postanowiłem, że i ja nie będę się jej narzucał. Wiem, to głupie, co myślałem. Ale wtedy nie potrafiłem spokojnie zanalizować tego, co się stało. Dopiero po czasie przyszły sensowne refleksje. Powoli zacząłem wszystko rozumieć. Chyba oboje czuliśmy, jak bardzo do siebie pasujemy, i zwyczajnie przestraszyliśmy się tego, co dalej wyniknie z tej naszej „wielkiej miłości”. Byliśmy bardzo młodzi, chcieliśmy jeszcze w życiu dużo przeżyć – i nie czuliśmy się gotowi na trwały, w pełni ustabilizowany związek. Pewnie najchętniej zamrozilibyśmy naszą miłość na kilka lat i odmrozili ją w chwili, w której nadejdzie dla niej odpowiedni czas, gdy... dojrzejemy. Ale tak się, niestety, nie dało. Po rozstaniu to nie był koniec znajomości – mieliśmy wspólnych znajomych, bywaliśmy w tych samych miejscach. Dlatego natykaliśmy się czasem na siebie i nie były to miłe nie wiem, czemu prawiliśmy sobie głównie drobne uszczypliwości, jakbyśmy obwiniali o coś drugą stronę. Ja nawet postanowiłem coś z tym zrobić i zaproponowałem spotkanie „w celu omówienia żalów i pretensji”. Patrycja zgodziła się ale… nie przyszła w umówione miejsce. Gdy spotkaliśmy się przypadkiem po dwóch miesiącach, głupio się tłumaczyła, dlaczego wtedy wystawiła mnie do wiatru i nawet potem nie zadzwoniła. Tym razem to ona poprosiła mnie o spotkanie. Jednak znowu się nie zacząłem świadomie unikać miejsc, w których istniało choć niewielkie prawdopodobieństwo spotkania jej. Dlatego nie widzieliśmy się przez kilka lat. Do mnie docierały jakieś strzępy relacji o niej i wiedziałem, że z kimś jest, że wyjechała na rok z Polski, ale wróciła i znów mieszka ze swoimi rodzicami. Starałem się nie zwracać uwagi na te informacje i żyć własnym życiem. Byłem w dwóch związkach, które wydawały się poważne, lecz ostatecznie nic z nich nie wyszło. I wtedy pomyślałem, że… odezwę się do Patrycji. Nie wiem, co mi strzeliło do głowy! Chociaż nie – wiem. Tęskniłem za nią. Bardzo, bardzo tęskniłem…Była zaskoczona moim telefonem, ale chyba zadowolona. Rozmawialiśmy wtedy kilka godzin. Podobnie następnego dnia. I kolejnego. Trudno powiedzieć, o czym tak długo dyskutowaliśmy. W sumie o wszystkim i niczym. Tylko jeden temat omijaliśmy z daleka. Tym tematem byliśmy my sami… Wyglądało na to, że mimo upływu czasu wciąż boimy się szczerości. Aż pewnego dnia Patrycja spytała:– Słuchaj, a może byśmy się umówili? – Nie, dzięki – odparłem natychmiast. – Nie chcę się kolejny raz rozczarować. W słuchawce zapadła cisza. – Jeśli się boisz, że nie przyjdę, możesz przyjść do mnie – powiedziała w końcu. – Tak, a ty powiesz rodzicom, żeby mnie spławili – prychnąłem. – Rafał, przestań! – zdenerwowała się. – Było tak miło, a ty znów to psujesz! – Znów?! – oburzyłem się. – A może mi powiesz, co takiego ci zrobiłem? – Raczej czego nie zrobiłeś. Nie zadzwoniłeś przez kilka miesięcy! – Ty za to wydzwaniałaś do mnie dzień w dzień – ironizowałem. – Nie odwracaj kota ogonem! – zawołała, a ja westchnąłem ciężko. – Nie chcę kolejny raz odejść z kwitkiem. Jak chcesz się ze mną zobaczyć, to ty przyjdź do mnie – zapowiedziałem jej. – Czekam na ciebie wieczorem o ósmej. Mam nadzieję, że nie nawalisz… – Jak sobie chcesz – i rozłączyła się. Po raz pierwszy od chwili, gdy zaczęliśmy do siebie dzwonić, pożegnaliśmy się w gniewie. I właściwie to nie wiedziałem, czy jeszcze do siebie zadzwonimy i czy się spotkamy. Słowa Patrycji można było interpretować równie dobrze jako zgodę na przyjście do mnie, jak i na odmowę. Czekałem na nią. Posprzątałem moją kawalerkę, co nie zdarzało mi się zbyt często. Zrobiłem kolację, kupiłem wino i kwiaty. I z każdą chwilą denerwowałem się coraz bardziej. Zacząłem sobie nawet wyrzucać swoje niegrzeczne zachowanie i nieustępliwość w kwestii po ósmej zacząłem się zastanawiać, czy nie pojechać do Patrycji. Nie pojechałem tylko dlatego, że ona mogła w każdej chwili przyjechać do mnie i byśmy się minęli. O dziewiątej straciłem nadzieję. Ze złością wystukałem jej numer, żeby jej powiedzieć, co o niej myślę. Zanim odebrała, rozłączyłem się. Potem jeszcze raz chciałem zadzwonić, ale pomyślałem, że ona może ten telefon odebrać jako wyraz mojej słabości. Nie chciałem, by zobaczyła, jak bardzo mi na niej zależy i jak boli mnie jej lekceważenie. Postanowiłem nie dać jej tej satysfakcji. Spać położyłem się około dwunastej w nocy. Nie mogłem jednak zasnąć, bo zastanawiałem się nad sytuacją. Średnio co pięć minut zmieniałem jej ocenę. Raz uważałem, że to wszystko moja wina, bo gdybym nie okazał się uparty jak osioł, spotkalibyśmy się, wrócili do siebie i byli szczęśliwi. Po chwili jednak ganiłem się za takie naiwne myślenie. Przecież ona i tak wystawiłaby mnie do wiatru! Im dłużej o tym myślałem, tym bardziej w to wierzyłem. I kiedy już prawie zasypiałem, odezwał się… pierwszej chwili uznałem, że to jakaś pomyłka albo żart. Ale domofon dzwonił uparcie. Wstałem i odebrałem. – Jest druga w nocy! – warknąłem do słuchawki. – To ja – usłyszałem zmęczony głos Patrycji. Nie powiem, zaskoczyła mnie. I to bardzo! Drżącą ręką nacisnąłem przycisk otwierający drzwi na klatkę. Co będzie dalej?Po dobrych dwóch minutach usłyszałem dzwonek do drzwi. Otworzyłem i… Patrycja siedziała na wózku inwalidzkim w asyście dwóch pielęgniarzy. Miała w gipsie prawą rękę i prawą nogę. Zanim zdążyłem spytać, co się stało, jeden z mężczyzn powiedział:– Pani wypisała się na własną prośbę i uparła, żeby ją tu przywieźć. Od tego podobno zależy całe jej przyszłe życie. Nie pytałem o nic więcej. Pielęgniarze pomogli Patrycji usadowić się na fotelu w dużym pokoju i szybko odjechali. Ja usiadłem naprzeciwko niej i przez dłuższą chwilę przyglądałem się jej pokoju panowała kompletna cisza. – Cieszę się, że przyjechałaś – powiedziałem w końcu, a ona uśmiechnęła się. – Zawsze chciałam przyjechać – powiedziała. – Pamiętasz, jak pierwszy raz się umówiliśmy i mnie nie było? Wtedy zmarła moja babcia. Za drugim razem tata dostał zawału. Brzmi niewiarygodnie, ale to prawda. Jakby coś nie chciało, żebyśmy… – Ale widzę, że dzisiaj nie zwracałaś uwagi na przeszkody – uśmiechnąłem się. – To się stało tydzień temu – wskazała na gips. – Pośliznęłam się na oblodzonym chodniku. Myślałam, że się spotkamy, kiedy wydobrzeję, ale… Cóż, uznałam, że muszę się bardziej wysilić. Zależy mi na tobie… Wtedy ją pocałowałem. Rafał Gatunek zaczął jednak kształtować się o wiele wcześniej, wywodząc się m.in. z takich form, jak pamiętnik – forma niezwykle popularna w literaturze staropolskiej – dlatego w pewnym sensie za barokowego reprezentanta powieści na gruncie rodzimej literatury możemy uznać m.in. Jana Chryzostoma Paska jako autora „Pamiętników”. Prezentuje książki:Amanada Scott - Niebezpieczne złudzeniailość stron: 344Stan książki: bardzo dobry, wnętrze w stanie bardzo dobrym, okładka jak na Herries - Szansa dla dwojgailość stron: 282Stan książki: bardzo dobry, wnętrze w stanie bardzo dobrym, okładka jak na Jordan - Silverilość stron: 477Stan książki: bardzo dobry, wnętrze w stanie bardzo dobrym, okładka jak na zdjęciu. Podniszczona okładkaDay Leclaire - Tam dom twójilość stron: 157Stan książki: bardzo dobry, wnętrze w stanie bardzo dobrym, okładka jak na okładka W urokliwym dworku w Miłosnej trwają przygotowania do świąt. Ada, która leczy złamane serce, wraca na jakiś czas do dawnego mieszkania, by nabrać dystansu do tego, co łączyło ją z Igorem. Jej syn Dawid przeżywa pierwszą miłość i wreszcie znajduje przyjaźń. Monika chce odzyskać zaufanie męża i odbudować rodzinę.21,46 MB. Galeria. Bajka o zasmuconym smutku. Po piaszczystej drodze szła niziutka staruszka. Chociaż była już bardzo stara, to jednak szła tanecznym krokiem, a uśmiech na jej twarzy był tak promienny, jak uśmiech młodej, szczęśliwej dziewczyny. Nagle dostrzegła przed sobą jakąś postać.5srdv0Q.
